به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه که در مجله جانورشناسی انجمن لینیان منتشر شده است، نشان داد که عقرب جدید به نام تیتوس آشیل قادر است سم خود را تا ۳۶ سانتی متر اسپری کند که به اندازه کافی به چشم هر حیوانی که به آن نزدیک میشود ضربه بزند.
محقق لئو لابوریو، نویسنده اصلی این مطالعه، پیشنهاد میکند که این رفتار دفاعی ممکن است یک سازگاری تکاملی برای مقابله با شکارچیان باشد.
این مطالعه نشان میدهد که عقرب از دو روش مختلف برای آزاد کردن سم استفاده میکند: اولی شبیه به روش تف کردن کبرا است که در آن سم را به شدت اسپری میکند و دومی متکی به بیرون ریختن قطرات سم از طریق حرکت سریع دم خود است.
تیتیوس آشیل یکی از تنها دو عقرب از ۲۵۰۰ عقرب شناخته شده با توانایی سمپاشی سم است که قبلا در آمریکای شمالی و آفریقا ثبت شده است.
جالب اینجاست که لابوریو، دانشجوی کارشناسی ارشد در دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان در مونیخ، در ابتدا قصد مطالعه عقربها را نداشت، بلکه به دنبال پروانهها در جنگلهای بارانی مرکز کلمبیا بود. با این حال، شکست اولین تلاش او باعث شد تا تمرکز خود را به دستها معطوف کند، اما به طور تصادفی گونه را در حین مشاهده آن در داخل فنجانی که در آن نگه داشته شده بود، کشف کرد.
در آزمایشگاه، تجزیه و تحلیل ویدیویی تأیید کرد که عقرب قبلا قطراتی از سم خود را اسپری میکرد. اما محققان بر این باورند که این سم برای شکار طعمههای سنتی عقربها مانند صدپاها و عنکبوتهایی با اسکلت بیرونی سخت استفاده نمیشود، بلکه احتمالا به عنوان یک سلاح دفاعی در برابر شکارچیان مانند جوندگان استفاده میشود.
لاپوریو این کشف را چنین توصیف میکند: "قابل توجه است که این عقرب قادر به پاشیدن سم است، سابقهای در این جنس و در کل قاره آمریکای جنوبی. "
این مطالعه همچنین نشان داد که عقرب با احتیاط از سم خود استفاده میکند و در ابتدا به جای اینکه مستقیما به سم کشنده متوسل شود، به ترشحات سم مانند در اسپریهای دفاعی خود تکیه میکند.
به نظر میرسد که عقرب فقط در مواردی به سمیترین سم خود متوسل میشود که با تهدید واقعی شکارچیان مواجه شود. با این حال، هنوز مطالعات بیشتری برای درک ماهیت این سم و تأثیر آن بر انسان مورد نیاز است، زیرا جدی بودن آن هنوز مشخص نشده است.
یکی از عقربهای تف معروف، Parabothos transvalicus از آفریقای جنوبی، قادر به اسپری کردن سمی است که میتواند باعث نابینایی موقت در انسان در تماس با چشم شود و سوالاتی را در مورد تأثیر بالقوه تیتیوس آشیل ایجاد میکند.
منبع: ایندیپندنت